Hooggevoelig zijn betekent voor mij dat ik de wereld intenser en dieper ervaar dan anderen.

Het is alsof mijn zintuigen altijd op scherp staan, waardoor ik dingen opmerk die voor velen onopgemerkt blijven.

Dit kan zowel een zegen als een uitdaging zijn.

Aan de ene kant geeft hooggevoeligheid me de mogelijkheid om volop te genieten van de schoonheid in de kleine dingen en daarin geluk te vinden:

De warmte van de zon op mijn huid, de subtiele geur van bloemen, een lieve glimlach van een onbekende of begrepen worden met slechts een blik zonder al te veel woorden.

Deze ervaringen raken me op een diep niveau.

Ik voel emoties sterk, wat me helpt om empathisch te zijn en me echt in te leven in de gevoelens van anderen.

Het maakt mijn relaties rijker en diepgaander.

Ook tijdens het coachen en faciliteren kan ik daardoor heel snel tot de kern komen.

Aan de andere kant kan het leven als hooggevoelige persoon overweldigend zijn.

Ik heb daarom regelmatig behoefte aan momenten van stilte en afzondering:

wandelen in de natuur, lezen of gewoon rustig thuis zijn, helpen me om mijn batterij weer op te laden.

Ik zie het als een belangrijke manier om voor mezelf te zorgen en nieuwe energie op te doen.

Energie die ik vervolgens ook weer in anderen kan steken.

Ik heb zo geleerd dat je anderen niet kan geven wat jij zelf niet hebt en dat zelfzorg daarom essentieel is voor mijn levenskwaliteit.

Hoewel hooggevoeligheid soms lastig kan zijn, beschouw ik het uiteindelijk als een gave.

Het stelt me in staat om de wereld op een unieke manier te ervaren, vol met diepe emoties en subtiele schoonheid.

Ik zou niet meer zonder willen.

Herken jij je hierin? Hoe ga jij met je hooggevoeligheid om?